Нұрсұлтан Әбішұлы мен Сара Алпысқызының «AЖ»-ға қалай келгені туралы. Мұның бәрі біздің Зульфия мен Ванесса Мэйден басталды

2000 жылдары «Ақ Жайық» өз оқырмандары арасында көптеген байқау өткізді. Олардың бірі есімде ерекше сақталып қалды, өйткені оған өзім қатысқан едім. Жоқ, байқауға қатысушы ретінде емес (бұған редакция қызметкерлерінің құқығы жоқ), үлгі көрсету үшін қатыстым.

Ол кезде скрипкашы Ванесса Мэй өте танымал болды, әріптестерімнің бірі менің оған қатты ұқсайтынымды байқапты. Бұл керемет идеяны редакция жиналысында талқылап, газетімізге жазылушылар арасында «Мен сенмін, сен менсің!» атты егіздің сыңарындай ұқсайтын жандар байқауын ұйымдастырдық. Оқырмандарды «дүрліктіріп», қаламыздың ең үздік шеберлері жасаған макияжбен және шаш үлгісімен  (сәл болса да ұқсастығы бар) әркімнің «жұлдызға жетуге» мүмкіндігі бар екенін көрсету үшін мені әйгілі скрипкашының бейнесінде суретке түсіруді ұйғарды. Айтылды - істелді. Тек бір нәрсені – ауа райын ескермеппіз. Сұлулық салонында маған керемет макияж жасады. Бұл желтоқсан айы болатын, мен салонда болған кезде жолдарды қар басып, үлкен кептелістер пайда болған. Қар тынбай жауып жатты. Нәтижесінде жүргізуші екеуміз Стройконторадан сол кезде біздің редакция орналасқан Юностьқа бірнеше сағаттан кейін әрең жеттік. Кеңсеге жаяу бару мүмкін емес еді, керемет етіп жасаған макияжым бірнеше минут ішінде кетіп қалар еді. Сол кезде қаланың екінші шетінде болған фотографтың да редакцияға келуге мүмкіндігі болмады. Қазір болса мұның бәрі қарапайым смартфон суреті арқылы шешілер еді. Бірақ сол кезде ұялы телефондарда фотоаппарат функциясы болмады. Оның үстіне, ол кезде бізде, тіпті, цифрлық фотоаппарат та болмап еді. Бүкіл суретті басып шығаруға тура келетін.

Сейсенбіде салонға бардым. Сәрсенбі күні түске дейін бүкіл суреттер бет қаттаушылардың үстелінде тұруы керек еді. Сәрсенбі күні таңертең кәсіби макияжға барып үлгермедім. Көзге ерекше көңіл бөлу керектігін есіме сақтап, асығыс бетіме макияж жасадым. Фотографымыз Рустам суретке түсіріп, фотоны басып шығаруға жүгірді. Керемет болмаса да, ұқсас болып шықты. Қалай болғанда да, «Горпарк» редакторының орынбасары Михаил Васильевич неге менің екі фотомды әкелгенін сұрады.

Әрі қарай біздің байқауға қатысушылардың өзгерістері менікінен гөрі сәтті шықты. №2 ПТЛ студенті Дина Галимова өзін Кристина Орбакайте келбетінде көрсетті. Бүкіл танысы соған өте ұқсассың дейді екен. Тіпті, қызды Кристина деп атап кеткен.

Біздің өз «Анжелика Варумымыз» (жас ана Айнұр), Андрей Григорьев-Апполонов (Алексей Галимов, оны тіпті мұнайдың 100 жылдығын тойлау кезінде жирен шашты Иванушкамен шатастырды), Анджела Видал - Бразилияның танымал «Вавилон» телехикаясындағы зұлым әйел (тәрбиеші Жанар Бутпенова) да болды.

Орынша Бозданова қазақстандық супержұлдыз Бибігүл Төлегенованың бейнесіне енді. Ол студент кезінде Бибігүл Төлегенованың Алматыдағы концерттеріне жиі барғанын, өзінің де жақсы ән шырқайтынын, көркемөнерпаздар үйірмесіне қатысқанын әңгімеледі. Тіпті, Атыраудың өз Назарбаевы мен елдің бірінші ханымы Сара Алпысқызы да табылды. Әлі есімде, «Насиха» базарындағы зертхана меңгерушісі Егізғали Тоқсанбаевты алғаш көргенде бүкіл редакция таң қалған еді: айнымаған Нұрсұлтан Әбішұлы!

Бірінші ханымға ұқсас жан – теміржол басқармасының тасымалдау бөлімшесінің кітапханашысы Сәуле Тспаева біздің хабарламаға алғашқылардың бірі болып үн қосты. Кішкентай ұлы Сара Алпысқызын теледидардан көрсеткен сайын «О, мама!» деп айтады екен. Ол сол кезде ғана өзінің ұқсастығына назар аударған. Бізге тіпті әйелдің дауыстары да өте ұқсас болып көрінді.

Нәтижесінде, ол сол кездегі өте бағалы сыйлық - видеоплеерді жеңіп алып, байқауымыздың жеңімпазы атанған еді.

Зульфия ИСКАЛИЕВА