В Атырау
-3 
Жоғарғы Сот апелляциялық сот алқасының шешімін бұзып, жеке тұлғалар А. мен Т. арасындағы 2017 жылы жасалған 338 миллион теңге қарыз шартын заңды деп таныды. Сот қарыз алушының талап қою мерзімін өткізіп алғанын және өз міндеттемелерін ішінара орындағанын атап өтті, бұл түбіртектермен және хат-хабарлармен расталады.
2017 жылы жеке тұлғалар А. мен Т. арасында 2018 жылдың 9 тамызына дейін әрекет ететін 338 млн теңге сомасына нотариалды куәландырылған қарыз шарты жасалған.
2023 жылдың тамыз айында Т., несие берушінің үстінен несие шартын жасалмаған және жарамсыз деп тану туралы талап қоюмен сотқа жүгініп, оған ақша қаражатының іс жүзінде аударылмағанын көрсеткен.
Азаматтық кодекстің 178-бабына сәйкес жалпы талап қою мерзімі үш жыл болып белгіленген.
Талап қоюға дейін талап қою мерзімінің өтуі соттың талапты қанағаттандырудан бас тарту туралы шешім қабылдауына негіз болып табылады.
Бірінші сатыдағы сот осы заң талабын негізге ала отырып, қарыз алушының заңмен белгіленген талап қою мерзімін өткізіп алғаны туралы дұрыс қорытынды жасаған.
Т. -ға аяқталған несие шарты туралы 2017 жылғы 9 тамызда қол қойылған күні белгілі болған, ол сотқа тек алты жылдан кейін ғана жүгінген.
Несие алушы талап қою мерзімін дәлелді себептермен өткізіп алғаны туралы сенімді дәлелдер келтірмеген.
Апелляциялық алқа қарыз алушы Т.-ның талап қою мерзімін өткізіп алмағанын, ал несие беруші А.-ның қаражатты аудару фактісін растайтын дәлелдемелерді ұсынбағанын алға тартып, бірінші сатыдағы соттың шешімін өзгертіп, даулы қарыз шартын жарамсыз деп тану туралы шешім қабылдады.
Даудың белгіленген мән-жайларының жиынтығы бойынша Жоғарғы Сот апелляциялық сот актісінің күшін жойды және бірінші сатыдағы сот шешімін қалпына келтірді, сонымен қатар ақшаны беру фактісі куәнің айғақтарымен расталғанын көрсетіп берген, талап қоюшы ақшаны алған кезде болған.
Оның үстіне, Т., несиелік шартты орындай отырып, қаражатты ішінара қайтарған, бұл WhatsApp мессенджерінде хат алмасу және 2018 және 2019 жылдары А.-ға берілген түбіртектермен расталады.